صادرات و تامین کالا در اوج بحران تداوم داشت/ روایتی از مدیریت کشور در جنگ ۱۲ روزه

«حمید حسینی» عضو هیات رئیسه اتاق بازرگانی مشترک ایران و عراق، با اشاره به عملکرد حاکمیت در بحران جنگ ۱۲ روزه، تاکید کرد که کشور نه‌تنها طی این مدت دچار فروپاشی نظام توزیع یا تعطیلی سراسری نشد، بلکه صادرات و تامین کالا نیز در جریان بود؛ این وضعیت حاصل مدیریت مقتدرانه و عدم اعلام شرایط فوق‌العاده بود.

وی مدیریت کشور در جریان جنگ ۱۲ روزه، را قابل قبول و هوشمندانه توصیف و اظهار کرد: یکی از نکات مهم، این بود که رهبری اجازه نداد وضعیت فوق‌العاده یا جنگی اعلام شود. کشور تعطیل نشد، بانک‌ها و گمرکات باز بودند؛ این پیام روشنی به داخل و خارج مخابره کرد که کشور تحت کنترل است.

وی افزود: برخلاف انتظار، صادرات به عراق در طول این مدت نه‌تنها متوقف نشد بلکه افزایش نیز داشت. بنده روزانه وضعیت صادرات به عراق را بررسی می‌کردم؛ در روز اول تیرماه، حدود ۱۷۰۰ کامیون از مرز‌های سرزمین اصلی ایران به عراق رفته‌اند، در حالی که پیش از آن، به‌طور میانگین روزانه ۱۳۰۰ تا ۱۴۰۰ کامیون خروجی داشتیم.

عضو هیات رئیسه اتاق مشترک ایران و عراق ضمن اشاره به اینکه در برخی مناطق همچون بندرعباس ممکن است به‌دلیل نگرانی‌های امنیتی، اختلالاتی در حمل‌ونقل و تولید برخی واحد‌های پتروشیمی رخ داده باشد، تصریح کرد: این اختلالات کاملا طبیعی بود و در مجموع فعالیت اقتصادی کشور به‌طور کامل متوقف نشد. تنها واحد‌هایی که مواد خطرناکی نظیر آمونیاک یا متانول تولید می‌کردند، در برخی موارد برای حفظ ایمنی، موقتاً تعطیل شدند.

هیچ کمبودی در بنزین، آب آشامیدنی، نان، لبنیات و سایر اقلام اساسی نبود

حسینی ضمن تقدیر از عملکرد زنجیره تامین و توزیع کالا در این دوران بحرانی، گفت: در شرایطی که حدود ۱۰ تا ۱۲ میلیون نفر از جمعیت کشور جابه‌جا شده بودند، اما در همان روز‌های ابتدایی هم قفسه‌های فروشگاه‌ها به‌سرعت پر می‌شد. ما هیچ کمبودی در زمینه بنزین، آب آشامیدنی، نان، لبنیات و سایر اقلام اساسی مشاهده نکردیم.

این عضو اتاق بازرگانی ایران در بخش دیگری از اظهارات خود، واگذاری اختیارات اجرایی به نهاد‌های محلی و حذف بروکراسی در این بازه زمانی را یکی از نقاط قوت مدیریت بحران دانسته و گفت: یکی از مهم‌ترین درس‌های این ۱۰ تا ۱۲ روز، این بود که اگر دولت بخواهد، می‌تواند اختیارات را واگذار کند و کار را به مردم و بخش خصوصی بسپارد. این تجربه باید به عنوان یک الگو برای آینده کشور مورد توجه قرار گیرد.

پایان